Pyszczak Livingstona (Nimbochromis livingstonii Eccles i Trewavas, 1989)
Synonimy:
- Haplochromis livingstonii
- Cyrtocara livingstonii (Günther, 1893)
- Gębacz plamisty
- Czasami: „Piesek”, „Śpioch”
W Polsce jest on nazywany pyszczakiem Livingstona. Występuje w Jeziorze Malawi i generalnie zaliczamy go do grupy „Utaka” – strefa piaszczysta, choć czasami występuje też w strefie żwirowatej. W naturze ten drapieżny pyszczak osiąga do 20cm długości, w akwarium do 25cm. Samice są pokryte brązowozielonymi plamami na bokach, od pyska skośnie przez oko do czoła biegnie jeden ciemny pas. Płetwy brzuszne sa ciemnobrązowe z białym brzegiem, dolna część płetwy odbytowej bywa pomarańczowa. Narybek posiada ubarwienie samic.
Samce po około 6 miesiącach zaczynają tracić wyżej opisane ubarwienie i stają się zielonkawoniebieskie z metalicznym połyskiem, płetwa grzbietowa jest pomarańczowa, a na płetwie odbytowej znajdują się pomarańczowe atrapy. Oczywiście pełne ubarwienie posiada tylko dominujący samiec, szczególnie w okresie tarła, słabsze samce często tracą barwy i upodabniają się do samic, co częściowo chroni je przed agresją dominanta.
Do hodowli tego gatunku przeznaczamy duże akwarium (ponad 200 litrów) obsadzone roślinami (np. Vallisnerią: Vallisneria gigantea, która występuje w Jeziorze Malawi). Karmimy go pokarmami mięsnymi najlepiej większych rozmiarów (larwy owadów, np. wodzień, żółtobrzeżek, mięso wołowe itp.).
W mojej hodowli pyszczak Livingstona rósł znakomicie i osiągnął po roku 20cm, jednak z żadnego tarła nie uzyskałem narybku (albo ikra była niezapłodniona albo samica zjadała inkubowaną ikrę). Inkubacja ikry trwa ok. 3 tygodni w temperaturze 27°C.
Opisując pyszczaka Livingstona warto wspomnieć o bardzo interesującej formie polowania. W naturalnym biotopie pyszczak Livingstona leży na podłożu udając martwą rybę, a następnie błyskawicznie atakuje narybek próbujący pożywić się padliną. Od tego zachowania w literaturze niemieckiej pyszczak Livingstona bywa nazywany – „Śpioch”.
Należy też zauważyć (za Krzysztofem Wiecheckim), że w 1983 roku w Polsce dokonano skrzyżowania N.livingstoni i N.polystigma. Z tego powodu możemy mieć do czynienia z bastardami bardzo podobnymi do pyszczaka Livingstona, których cechy osobnicze moga być bardzo różne.
Andrzej S.
Na podstawie:
Krzysztof Wiechecki, Pielęgnice jeziora Malawi (Niasa), Zarząd Główny PZA UMK w Toruniu, Chorzów – Toruń 1989
Ulrich Schliewen, Wodny świat akwarium, MUZA SA, Warszawa 1997
Liczba wyświetleń: 124