Akwarystyka słodkowodna

W przypadku gatunku o nieznanej nam długości okresu diapauzy można co jakiś czas delikatnie wyjmować jedno jajeczko z torfu (zazwyczaj są one wystarczająco wytrzymałe) i oglądać przez lupę. Kiedy widać wyraźnie oczy zarodka, znaczy to że ikra dojrzała do wylęgu. Należy wtedy torf zalać wodą o tych samych parametrach chemicznych co akwarium tarliskowe ale o temperaturze 18 do 20°C. Jeżeli rzeczywiście ikra była dojrzała, wylęg powinien nastąpić w ciągu kilku godzin. Jeśli jednak młodych rybek pojawi się mało i będą się lęgły przez klika czy nawet kilkanaście dni, oznacza to że było za wcześnie. Można wówczas uzbroić się w cierpliwość, bowiem niektóre młode mogą się wykluć po dość długim czasie. Można też, a w przypadku braku wylęgu należy ponownie odłożyć podłoże do „przesuszenia” na 2 do 4 tygodni i spróbować jeszcze raz. Można także spróbować pobudzić młode do wykluwania poprzez krótkie ochłodzenie wody do temperatury 15°C, lub posypanie niewielkiej ilości suchego pokarmu, co spowoduje pojawienie się bakterii, które osłabią osłonki jajeczek i ułatwią wylęg. W celu ułatwienia wybierania całości podłoża z jajeczkami, można, zamiast wykładać całą powierzchnię dna torfem, zastosować jakieś naczynie (np. głęboką miskę) wypełnione torfem, zaś resztę dna przykryć cieniutką warstwą torfu. Można nawet pozostawić dno beż podłoża, podkładając tylko ciemne tło pod akwarium.
Warstwa torfu musi być głębsza niż długość ryb.
Okres rozwoju zarodka w diapauzie jest różny dla różnych gatunków i rodzajów:

Zbiornik do podchowywania młodych karpieńcowatych powinien być jak największy, powinno być też bardzo obfite karmienie. Spowoduje to bardziej równomierny rozwój narybku.
Jako pierwszy pokarm należy stosować pierwotniaki (protogen) lub larwy solowca (jednakże dla bardzo małych gatunków z rodzaju Epiplatys i Pseudepiplatys nawet pantofelki mogą być zbyt duże, dlatego narybek powinien być jak najszybciej przeniesiony do akwarium ogólnego, gdzie znajdzie mikrofaunę), później raczej wskazany jest żywy pokarm.
Ryby należące do grup R1 i R2 często reagują tarłem na dodatek miękkiej, chłodnej wody, który imituje deszcze nadchodzącej pory deszczowej.
W przypadku gatunków rozmnażających się sposobem R1 i R2 często dochodzi do tarła w akwarium ogólnym. Wtedy młode są w różnym wieku i należy to wziąć pod uwagę przy karmieniu (muszą być podawane jednocześnie wszystkie wielkości pokarmu).